Daniel 2 vo 12
- von Rico Loosli 6934 Bioggio
-
Zugriffe: 326
Daniel 2 vo 12
2:1 I sim 2. Regierigsjahr het Nebukadnẹzar e Reihe vo Träum gha. Era isch so ufgwühlt gsi, dass er nüm het chönne schlofe.
2 Da befahl der König, d Zauberprieschter, Beschwörer, Zauberer und Chaldạ̈er z rüefe damit si ihm gseit hei was er tröimt het. Si si auso inecho u si vor e König cho.
3 Der König het zu ihne gseit "I ha e Traum gha, u i bi ganz ufgwühlt, wüu i wott wüsse was i tröimt ha."
4 Die Chaldạ̈er händ ihm uf Aramạ̈isch erwideret: "Der König läbt ewig! Verzell eus, dine Diener wo du träumt hesch und mir säge dr d Dütig."
5 Der König antwortet den Chaldạ̈ern: "Ich sag euch ein für alle Mal: We dir mir der Traum u sini Dütig nid mitteilet, wärdeder in Stück ghaue und eui Hüser wärde zu öffentleche WC gmacht.
6 Säget dir mir aber dr Traum u sini Dütig, de wärde ihr vo mir Gschänk u e Belohnig erhalte u sehr geehrt wärde. Säget mir auso dr Traum u sini Dütig."
7 Si hei zum zwöite Mal erwideret: "O König, verzeu dini Diener doch, was du träumt hesch und mir wärde dr Traum dütä."
8 Der König entgägnet: "Ich weiss ganz genau, dass Ihr nume Ziit wend gwünne, well Ihr wüsset, dass das mis letschte Wort isch.
9 Wenner mir de Traum nid mitteiled, werded ihr alli ii und de glich Straf übercho. Doch dir heit beschlosse mir öppis fautsches und erlogens z verzeue bis sech d lag änderet. Auso seit mr dr Traum, de weis i, dass ier ihn o chöi düte."
10 Die Chaldạ̈er hei em König erwideret: "Es git uf der Erde ke einzige Mönsche, wo cha tue, was der König forderet. So öppis het no ke grosse König oder Statthalter vo irgend eim Zauberpriester oder Beschwörer oder Chaldạ̈er verlangt.
11 Der König forderet da öppis schwierigs, und es git niemer, wos däm König chönt säge, ussert de Götter wo nid unger de Stärbliche wohne."
12 Das het der König dermasse in Rage versetzt, dass er der Befehl gäh het, alli wisse Manne Babylons umzbringe.
13 Wo der Befehl isch gange und die wisse Manne sötte tötet wärde, het me o nach Daniel und sinne Fründe gsuecht, zum se umbringe.
14 Da het sech dr Daniel taktvoll und vorsichtig a Ạrjoch, dr Oberschte vo dr künigleche Leibwach, wo scho ungerwägs isch gsy, um di wyse Manne Babylons z töte.
15 Er het gfragt Ạrjoch, de Beamte vom König: "Warum het dä König sone strenge Befehl gäh?" Druf hed verzellt Ạrjoch ihm alles.
16 Daniel erschine vor em König und erbat sech vo ihm Zyt, dass er ihm d'Dütig chönnti mitteile.
17 Aaschlüssend isch d Daniel i sis Huus gange u het sini Fründe Hanạnja, Mịschaël u Asạrja.
18 Daniel het si dr Gott vom Himmu bätte, wäg däm Gheimniss um Erbarme azflege, damit är und sini Fründe nid zäme mit de übrige wisse Männer Babylon umchöme.
19 Inere nächtliche Vision isch dr Daniel denn ds Gheimnis enthüllt worde und är priest dr Gott vom Himmel.
20 Daniel verkündet: "Der Name Gottes söll bis i alli Ewigkeit prese werde, denn Wisheit und Macht ghöre ihm elei.
21 Är änderet Zyte u Zytabschnitte, setzt Chönige ab u setzt Chönige ii, git Wiisheit de Wiise u Erkenntnis dene wo Ungerscheidigsvermöge hei.
22 Är offebar tüüfi u verborgeni Züüg, är wüsst was im Dunkle isch, bi ihm wohnt ds Liecht.
23 Gott vo minere Vorfahre, dir danke ig und di priise ig, wüu du hesch mir Wiisheit u Macht gä. U itz hesch mr das mitteilt, worum mr di bätte hei, du hesch üs mitteilt, was dr König beschäftigt."
24 Aaschlüssend isch dr Daniel zu Ạrjoch, wo dr König beuftragt het, die wisse Männer Babylons umzbringe, und het zue ihm gseit: "Töte keine der weise Männer Babylon! Bring mi zum König und i wirde ihm di Dütig mitteile."
25 Ạrjoch het dr Daniel schnäll vor e Chönig bracht und ihm gmeldet: "Ich ha unger de Verschleppte us Juda ä Maa gfunde, wo de Traum vom Chönig cha düte".
26 Dr König het druffhin Daniel, wo o Beltschạzzar het gheisse: "Chasch mr würklich säge, was i träumt ha u wie dä Traum z düte isch?"
27 Dr Daniel het em König gantwortet: "Keine vo de weise Männer, Beschwörer, Zauberprieschter u Aschtrologe cha em König ds Gheimnis enthülle, nach däm er fragt.
28 Aber es existiert e Gott im Himmel, wo e Offebare vo Gheimnis isch, u är het dir, König Nebukadnẹzar, eröffnet was am Ändi vo de Tag gscheh wird. Das isch di Traum u das sy d Visione, wo du uf dim Bett hesch gha:
29 O König, uf dim Bett hei dini Gedanke i Zuekunft gwanderet, u dr Offebare vo Gheimniss het dir eröffnet, was gscheh wird.
30 Was mi betrifft, mir isch das Gheimnis nid drum enthüllt worde wüu ig grösseri Wiisheit bsitze aus irgend ä Läbe, sondern drmit du, König, d Dütig und somit o d Gedanke vo dim Herz erfahrsch.
31 Während du träumtisch, o König, hesch e gwautigi Statue gseh. Di Statue isch riesig gsy, glänzti ussergwöhnlech u het furchterreggend usgseh.
32 Der Kopf vor Statue isch us feinem Gold gsy, Bruscht u Arme sy us Silber, Buch u Oberschänkel us Chupfer gsy,
33 d Bei us Eise u d Füess teils us Eise u teils us Ton.
34 Während du witer aaluegsch isch es Stei usghaue worde – nid dür Mönschehand. Är het d Statue a ihrne Füess us Ise u Ton treit u het sie verschmätteret.
35 Da sy d Iise, dr Ton, ds Chupfer, ds Silber u ds Gold, aues zäme zerschmettere u sy wie Schpreu uf em Summerdreschplatz worde. Dr Wind het alles furtgange un s isch ke Schpur me drvu z finde. Doch dr Schtei, wo d Schtatue troffe het, isch zum ne grosse Berg un het di ganz Erde üsgfüllt.
36 Das isch dr Traum und itz wärde mr dr König d Dütig la wüsse.
37 Du, o König – du König vo de König, wo de Gott vom Himmel s'Chönigrich, d'Macht, d'Sterchi u de Ruhm verlühe het
38 u i däm Hand är Mönsche het gä, wo geng si o wohne, wi o d Tier vom Fäud u d Vögu vom Himmu u won är zum Herrscher über si aui gmacht het – du säuber bisch dr Chopf us Gold.
39 Doch nach dir wird es angers Königrich ufträte – gringer aus diis. Aaschlüssend wird es wyters Königrich, es dritts, über di ganz Ärde herrsche – das us Chupfer.
40 U ds vierte Königrich, es wird starch sy wi Iise. Denn so we Eisen alles andere vuschtraimmt un zue Schtaub zermahlt, ja we Iise, des vuschmättert, so wird`s alli de Königrich z trümmere un zerschmettere.
41 U du hesch gseh, dass d Füess u d Zäh teils us Töpferton u teils us Eise bestande hei. Genauso wird das Königrich teilt sii, aber dennoch öppis vo de Härte vom Iisen i sich ha. Wül wi du ja gseh hesch, isch ds Iise mit weichem Ton vermischt gsi.
42 U so we d'Fuessze de teil us Eise un teils üs Ton ware, so wird s Kenigrich teils stark un teils zerbrächlich si.
43 So wie du Iise mit weichem Ton vermischt hesch gseh, so wärde si mit em Volk vermischt sy, aber nid anenang hafte, ds einte am andere, genauso wenig, wie sech Eise mit Ton vermischt.
44 Zur Zyt vo däre König wird der Gott vom Himmel e Chönigrich errichte, wo nie ungergah wird. Das Chönigriich wird a kes angers Volk übergah. Es wird aui die Chönigriich ztrümmere und ne es Änd mache, u selbst wirds für immer bestah.
45 Denn du hesch ja gseh, dass us em Bärg e Schtei useghaue isch – nid dür Mönschhand – u är het ds Iseli vertrümeret, ds Chupfer, dr Ton, ds Silber u ds Gold. Dr grossi Gott het em König eröffnet, was ir Zuekunft passiere wird. Dr Traum isch wohr und sini Dütig zueverlässig."
46 Da isch sech der König Näbukadnẹzar vor Daniel mit em Gsicht zur Ärde nieder gworfe u het ihm sy Ehrerbietig erwiese. Üsserdem bfielt er, nem ä Gschänk z ge un Räucherwerk darzbringe.
47 Der König het zum Daniel gseit: "In der Tat, aich Gott isch e Gott vo Götter und e Herr vo de Könige und e Offebare vo Gheimnis, denn du hesch chönne lüte."
48 Dr König het dr Daniel denn e höche Rang verlore, het ihm vili Chostbari Gschänkli gä u het ne zum Herrscher über di ganz Provinz Babylon u zum Oberpräfekte über aui wisse Männer Babylons ernannt.
49 Uf Daniels Wunsch ane het der König Schạdrach, Mẹschach und Ạbednẹgos mit der Verwaltung der Provinz Babylon. Daniel selbst aber dient am Königshof.