5.Moses 10 vo 34

5.Moses 10 vo 34

10:1 Jehova het damals zu mir gseit: 'Meissle dir zwöi Steintafle wie di erschte und chum zu mir uf e Berg. Mach dir usserdem e Trueh us Holz.

2 Ig wird uf d Tafle d Wort schribe, wo uf de erschte Tafle gstande si, wo de hesch vrschlage, u du leisch de d Tafle i d Trueh.'

3 Auso i ha e Truhe us Akazienholz gmacht u zwöi Steitafle wi di erschte. Mit de beide Tafle i de Hand bini ufe Bärg gstige.

4 De het d Jehova uf d Tafle di glyche Wort wi vorhär – d Zäh Gebot gschrybe – wo er a däm Tag, wo er versammlet isch, uf em Bärg us em Füür zu euch het gseit. Danach het sie mir Jehova gäh.

5 I ha mi umdräit, isch dr Bärg durab gstige u ha d Tafle id Trueh gleit, won i gmacht ha u wo si no si – wi Jehova s mer het uftreit.

6 D Israelite hän denn vo Bẹeroth-Benẹ-Jaakan weg uf Mọsera zoge. Dört isch dr Aaron gstorbe und me het ne begruefe. Sin Sohn Eleạsar het sini Stell als Prieschter ygno.

7 Vo dert hei si uf Gudgọda und vo Guudgọda nach Jọtbathaj – es Land mit Täler wo Wasser flüst.

8 Jehova sonderet damals de Stamm Lẹvi us. D Levịte sötte d Bundeslade Jehovas träge u vor Jehova schtah um ihm z diene, u ds Volk i sim Name signiere, wi si's bis hüt tüend.

9 Darum het Lẹvi ke aateil und ke erbe mit sine Brüedere becho. Jehova isch siis erbe wie Jehova, di Gott wo ihm gseit het.

10i ig säuber blibe wi z erscht mau 40 Täg und 40 Nächt ufem Bärg u Jehova het mi o bi dere Glägeheit erhört. Jehova het di nid welle vernichte.

11 Dänn hät Jehova zu mir gseit: 'Gang vor em Volk här und bereit dä Uufbruch vor. Si söue i ds Land iizieh, woni ne wärde gä, wienis ihre Vorfahre gschwore ha, unds i Bsitz nä.'

12 U etze Israel, was verlangt Jehova, di Gott, vo dir? Doch nume das vor Jehova, dim Gott, Ehrfurcht hesch das uf allne si Wäg geisch das ne liebsch, dass du Jehova, dim Gott, mit dim ganze Herze und dinere ganze Seel diensch

13 u ds di a d Gebot u Bestimmige Jehovas hebsch wo ig dir hütt gib, damits dir guet geit.

14 Sieh doch! Jehova, dim Gott, ghöre d Himmel, ja d Himmel vo de Himmel und d Erde mit allem, was druf isch. 15 Aber nume dine Vorfahre het sech Jehova liebevoll zuegwandt, u är het Nech, ihri Nachkomme, us allne Völker usgwählt – wies hütt dr Fau isch.

16 Reinigt jetz öii Härz u sy nümme so stur.

17 Denn Jehova, aicha Gott, isch dr Gott dr Götter un dr Herr, dr grossi, starki un Ehrfurcht iflüssendi Gott, der nemads schtarch behandlet un sich nit bschähe lo.

18 Är verhilft em vaterlose Chind u dr Witwe zum Rächt. Är liebt dr asässig Frömde u versorgt ne mit Nahrig u Chleidig.

19 O dir söttet dr assässige Frömde liebe, wül dir heit ja säuber aus Frömdi z Ägypte gläbt.

20 Vor Jehova, dim Gott, söllsch Ehrfurcht ha, ihm söllsch diene, a ihn söttsch di chlammere und bi sim Name söllsch schwöre.

21 Ihn sellsch du priise. Är isch di Gott wo all die grosse, Ehrfurcht iiflössende Tate für di vollbrocht het, wo du mit eigete Auge gseh hesch.

22 Als dini Vorfahre uf Ägypte zoge, si si 70 Persone gsi, u itz het Jehova di Gott, di so zahlriich lah wärde wi d'Sterne am Himmu.