Lukas 11 vo 24

Lukas 11 vo 24

11:1 Eimal het Jesus amene bestimmte Platz inne ghalte und bätte. Won är fertig isch gsy, het eine vo sine Jünger zu ihm gseit: "Herr, bring üs bi wi me bätet, so wies o dr Johạnes siine Jinger bibrocht het."

2 Da het er zu ihne gseit: "Wenn der bätet, sagt: "Vater, dein Name soll gheiligt werden. Loh dis Königrich cho.

3 Gib üs jede Tag ds Brot nach üsem tägleche Bedarf.

4 Und vergib üs üsi Sinde, denn o mir säuber vergäbe jedem wo bi üs verschuldet isch. Und bring üs nid i Versuechig.'"

5 De het er no gseit: "Aagnoh, eine vo euch geit um Mitternacht zumene Fründ und bittet ne: 'Min Fründ, leih mir doch drei Brot.

6 E Fründ vo mir isch nämlech grad agreist u i ha nüt zum Aabüte.'

7 Doch vo inne chunnt d Antwort: 'Hör uf mi z störe. D Türe isch scho verschlosse u mini Ching lige bi mir im Bett. I cha itz nid ufstah u dir öppis gä.'

8 Ig säge nech: Är wird ganz sicher ufstah u ihm aues gä, woner brucht – säubscht we ärs nid us Fründschaft duet, sondern wüu dr anger so hartnäckig isch.

9 Drum sag i äich: Bitte geng wieda un ihr den gregä, suechet witer un ihr den finde, klopfet immer wieda a un s wird äich göffnet wäre.

10 Denn jeda, der bittet, kummt un jeda, der suecht, findet un jedem, der aklopft, wird offe.

11 Wele Vater unger öich wird sim Ching scho e Schlange gäh wes um e Fisch bittet?

12 Oder o wes um es Ei bitte git er ihm denn öppe e Skorpion?

13 Wenn also scho ihrs verstönd euchi Chind Guets z schänke obwohl dir schlächt sit wieviel meh wird denn de Vater im Himmel dene wo ihn bitte heilige Geischt gäbe!“

14 Spöter het er eine probiert Dạ̈mon us, dr Stummheit het verursacht. Wo de Dạ̈mon verschwunde isch, het der Stumme afa rede, und d Lüüt hei nume so gstunne.

15 Doch einigi hängen: "Dä cha d Dämọnen doch nume dür Beelzebub, de Herrscher vo de Dämọne, ustriibe."

16 Angeri hei ne wöue uf d Prob steue u därum es Zeiche vom Himmu verlangt.

17 Da är gwüsst het was si dänkt hei, het är zu ihne gseit: "Jedes Riich, wo i sech gspalte isch geit unger u jedi Familie, wo i sech gspalte isch, verfallt.

18 So isches o mit dr Satan. Wenn är i sich säuber gspaute isch, wie söll sis Riich bestah? Schliesslich bhaupted ihr ja, ich wür di Dämọnen mithilf vo Beelzebub ustriibe.

19 Wenn ig d'Dämọne dür Beelzebub ustriibe, wie triibe öii Söhn si de us? Drum wärde sy euri Richter sy.

20 Wenni d'Dämọne aber dur de Finger Gottes ustriibe, denn isch Gottes Königrich scho cho ohni dass ihrs gmerkt hend.

21 Solang e starche, guet bewaffnete Ma si Palast bewacht, isch si Bsitz i Sicherheit.

22 Doch we ne ein no Stärker ihn agriift u besiegt, nimmt er ihm aui Waffe weg, woner vertrout het. U när verteilt er, was ihm wäggno het.

23 Wär nid für mi isch, isch gägä mi, u wär nid mit mir isammlet, wo zerstreut.t

24 Wenn e böse Geischt useme Mönsch uszieht, irrt är uf der Suechi nach me Ruheplatz i verlassen Gägend umenand. Nachdem er kene gfunde het, seit er sich: 'Ich kere i mis Huus zrügg, wo n i uszoge bi.'

25 U bi sinere Akunft findet är ds Huus suber gfägt u schön hergrichtet vor.

26 Är nimmt när siebe wyteri Geischter mit wo no bösartiger si aus är säuber, und si zieh i u blibe. So isch dä Mönsch am Ändi schlimmer dra aus vorhär."

27 Won er das alles gseit het, het e Frou us der Mönschemengi gruefe: "Glücklech isch der Mueterleib, wo di aagleit het, u glücklech sy die Brüschte, wo di gstillt hei!"

28 Doch är entgägnet: "Nei, sondern glücklech isch, wär Gottes Wort ghört u när läbt!"

29 Wo d Lüt i Masse zämeglüfe het er afa erkläre: "Di Generation isch e bösi Generation. Si verlangt es Zeiche, wird aber keis übercho – nume ds Zeiche Jonas.

30 Denn so wie dr Jona für d Ninivịte zumene Zeiche worde isch, wirds o dr Mönschensohn für die Generation si.

31 D Königin vom Süde wird mit de Manne vo dere Generation im Gricht ufstah und si verurteile, wüu si isch vo de Ändi vo de Ärde cho, um d Wiisheit Sạlomos z ghöre. Aber gseht! Da isch öpper wo bedütender isch als Sạlomo.

32 Die Iiwohner vo Nịnive wärde mit dere Generation im Gricht ufstah u si verurteile, wüu si bereut uf das hi wo dr Jona predigt het. Aber gseht! Hie isch öpper wo bedütender isch aus Jona.

33 Nachdem me e Lampe azündet het, versteckt me se nid und steut se o nid unger es Mässgfäss, sondern uf de Lampeständer, sodass jede wo inechunnt cha ds Liecht gseh.

34 Ds Oug isch d Lampe vom Körper. We dis Oug fokussiert isch, de isch o di ganz Körper vou Liecht. Doch wes niidisch isch, de isch o di Körper finschter.

35 Achti drum druf, dass das Liecht i dir nid Finsternis isch.

36 We auso di ganz Körper voller Liecht isch u nüt dervo finschter, de wird är so hell sy aus würd dr e Lampe dür ihri Strahle Liecht spende."

37 Nachdem er das gseit het, isch er vomene Pharisäer zum Ässe iglade worde. So isch er zu ihm gange u het sich zu Tisch gleit.

38 Der Pharisäer isch aber überrascht gsy, won är gseh het, dass är sich vor em Ässe nid gwuschet het.

39 Do sait dr Herr zue nem: "Ihr Pharisäer, ihr machet d Becher un d Schüssel üssa sufa, aba inne sin ihr voll Gier un Schlechtheit.

40 Ihr Unvernünftige! Het nid dä wo ds Üssere gmacht het, ou ds Inneri gmacht?

41 Gebet de Arme, was usem Innere chunt, und ihr werdet gseh: Alles a euch wird ine si.

42 Wehe euch, ihr Pharisäer! Denn ihr gehn ä Zehntel vu d Mine un dr Raute un vu jedem andere Gartekrut, aba d Grechtigkeit un de Lebi zue Gott vernachlässigt ihr! Ds eint isch zwar öiri Pflicht gsi, aber ds andere hetted ihr nid dörfe vernachlässige.

43 Wehe äich, ihr Pharisäer! Denn ihr liebt's, in d Synagoge di vordere Sitz z gresse un uf d Marktplätz bsunders gresst z wäre.

44 Wehe Öich, we Der sit wi d Gräber, wo nid klar z erkenne sy und über wo me unwissentlech hingere wäg louft!"

45 Druf het e Gsetzestexperte erwideret: "Lehrer, damit damit beleidigsch au üs."

46 Är het aber gseit: "Wehe o euch, ihr Gsetzestexperte, wüu ihr de Mönsch Laschte uflade, wo se chuum chöi trage, doch ihr säuber rüere di Laschte mit kem Finger ah!

47 Wehe äich, denn ihr bäue Gräber für d Prophete, debi hän äiri Vorfahre sie umbrocht!

48 Zweifel sin ihr Ziige vu d Tade äire Vorfahre un trozdem heisst ihr sie guet. Sie hän d Prophete umbrocht, aba ihr errichtet ihre Gräba.

49 Deswäge het d Wisheit Gottes au gsait: "Ich wär Prophete un Aposchtel zue nene schicke, un sie wäre ä baar vu nene umbringe un vufolge.

50 So wird di Generation für ds Bluet vo allne Prophete, wo sit Grundlegig vor Wäut vergosse isch, zur Rächeschaft zoge,

51 vom Bluet Abels ah bis zum Bluet Sachạrjas, wo zwüsche em Altar und em Tempel umbracht worde isch.' Ja, i säge nech, di Generation wird derfür zur Rächeschaft zoge.

52 Wehe euch, ihres Gsetzestexperte! Denn dir heit dr Schlüssel vo dr Erkenntnis wäggnoh. Säubscht sit ier nid inegange, hinderet aber o aui wo wei inne."

53 Woner de nach dusse isch, hei ne d Schriftglehrte und d Pharisäer heftig unger Druck gsetzt u hei ne mit viu wytere Frage bestürmt.

54 Si hei nume druf gwartet, ihn mit sine eigete Wort i d'Fau z'locke.