Jona 1 vo 4

Jona 1 vo 4

JONA

1 Jona, dr Sohn Amịttais, het folgendi Botschaft vo Jehova übercho:

2 "Mach di uf, gang uf Nịnive, i di grossi Stadt, und verkündet s Urteil gäge si, wüu ihri Schlächtigkeit isch mer nid entgange."

3 Doch dr Jona het sich ufgmacht zum vor Jehova weglaufe, und zwar uf Tạrschisch. Är isch uf Jọppe abe gange, het es Schiff richtig Tạrschisch gfunde, het dr Fahrpriis zahlt u isch a Bord gange, um mitzfahre – wäg vo Jehova.

4 Da hed Jehova ufm Meer en starche Sturm loosbreche, wo so gwaltig gsi esch, dass das Schiff usenandzbräche droht hed.

5 D Seelüt hei schrecklechi Angst übercho und jede het agfange zu sim Gott um Hilf z schreie. Und zum das Schiff liechter zmache, werfe si nach und nach d Ladig über Bord. Jona aber isch unger deck gstige, het sech anegleit u isch fescht igschlafe gsi.

6 Der Kapitän isch zu ihm gange u het gsait: "Warum schlofsch du? Stah uf, rüef zu dim Gott! Vilicht wird sich der wahre Gott üser aneh und mir wärde nid ungergah.

7 Denn hei si zuenang gseit: "Chunnt, lömmer üs Los la werfe u usefinge, wär a däm Unglück schuld isch." Ds Los isch uf d Jona gfloge.

8 Si hei ne gfragt: "Bitte säg üs, wär a üsem Unglück schuld isch. Was schaffsch du? Vo wo chunsch du? Us welem Land bisch du? Zu welem Volk ghörsch du?"

9 Er git zantwort: "Ich bi e Hebräer und ha Ehrfurcht vor Jehova, däm Gott vom Himmel, wo s Meer und s trockne Land gmacht het."

10 Da hei d Manne no meh Angst übercho und si hei ne gfragt: "Was hesch du nume ta?" (Er het de Manne nämlech verzeut, dass är vor Jehova wäggloffe het.)

11 Si hei zu ihm gseit: "Was söue mer mit dir mache, damit sech ds Meer beruhigt?" Denn ds Meer isch immer stürmischer worde.

12 Er het antwortet: "Nähmet mi und wirft mi über Bord, u ds Meer wird sech beruhige. I weis, dass dä gwautig Sturm nume minetwäge über euch isch cho."

13 Doch d Männer hei mit aune Chraft ruderet um ds Schiff wider as trockne Land z bringe. Si heis aber nid gschafft, wüu dr Sturm immer heftiger tobti.

14 De rüefe si zu Jehova u hei gseit "Ach, Jehova, bitte lass uns nid wäg däm Maa um! Mach uns nid für unschuldiges Bluet verantwortlich, o Jehova, schliesslich hesch do was für richtig haltsch!"

15 Drufabe hei si d Jona gno u i ds Meer werfe, u ds Meer het ufghört z wüsse.

16 Da ergrifft d Männer grossi Ehrfurcht vor Jehova. Sie bringe d Jehova es Opfer dar und lege Gelübde ab.

17 Nun het d Jehova ä grosse Fisch gschickt, wo d Jona verschlangt het. So isch dr Jona schliesslich drü Däg gsi und drü Nächt im Buuch vom Fisch.