JOEL Kapitel 1 vo 3

JOEL Kapitel 1 vo 3

1:1 D Botschaft, d Jọel, dr Sohn Pẹthuëls, vo Jehova erhält:

 2 "Höret her, ihr Ältiste, ghört genau ane, all ihr Bewohner vom Land. Isch so öppis zu Öire Zyt je gscheh oder zur Zyt vo öire Vorfahre?

 3 Verzeut drvo öie Söhn, u oui Söhn sölleds irne Söhn wiitergäh u dere Söhn vor nöchschte Generation.

 4 Was di gfrässigi Heuschrecke übrig het la, het di usschwärmendi Heuschrecke gfrässe.

Was di usschwärmendi Heuschrecke übrig het la, het di ungflügleti Heuschrecki gfrässe.

Und was di ungflügleti Heuschrecki übrig het gla, het di unersättlechi Heuschrecki gfrässe.

 5 Wachet uuf, ier Trinker, u hüüled! Jammeret, all ihr Wytrinker, wüu dr süess Wy euem Muul entrisse isch.

 6 Denn es Volk isch i mis Land iigfaue, mächtig u zahlriich. Es het d Zähn u de Chiefer vomne Löie.

 7 Es het mi Wyschtock verwüschtet u mi Figebaum i ne Stumpf verwandlet. Es het se komplett kahl gfrässe und bisite gworfe, a de Zwöige isch nume ds nackte Holz übrig.

 8 Klagt wi ne Jungfrau z Sacktuch wo um e Brüütigam ihrer Jugend trauet.

 9 Getreideopfer und Trankopfer gits nümme z Jehovas Huus. D Prieschter, d Diener Jehovas, sy in Trau.

10 Das Fäud isch verwüschtet, der Bode trauert. Wüu ds Getreide isch vernichtet worde, mit em nöie Wy isch es verbi und Öl gits nimme.

11 Buure sy bestürzt und Winzer chlage wägem Weize und dr Gerschte, wüu d Ernte vom Fäud isch derhy.

12 Dä Wyschtock isch verdorrt, dä Fygebaum isch verwelkt. Ob Granatapfel, Palme oder Öpfel, alli Böim vom Fäld sy vertrochnet. D Fröid vom Volk het sech z Scham vrwandlet.

13 Legt Sacktuch a und trauet ihre Prieschter. Klaget, ihr Diener vom Altar. Kummt herä, vubringt d Nacht in Sacktuch, ihr Diena vu minem Gott, denn Getreideopfa un Trankopfa het ma däm Hus vu äirem Gott vorenthalte.

14 Rüeft es Faste us, ordnet e fyrlichi Versammlig a. Versammlet die Älteschte gmeinsam mit allne Bewohner vom Land bim Huus euem Gott Jehova und schreit zue Jehova um Hilf.

15 O weh, was für e Tag! Denn dr Tag Jehovas isch nöch und är wird cho wi ne Zerstörig dur de Allmächtige!

16 isch üs d'Nahrig nid diräkt vor üsne Ouge wäggno worde und Fröid und Jubel vom Huus vo üsem Gott?

17 D Samenkörner si unger ihrne Schuufle vrdorrt. D Vorratshüüser schtönd leer. D Getreidespeicher si abgrisse worde wüu ds Getreide vrtrochnet isch.

18 Sogar ds Vieh stöhnt! Rinderhärde irre umenand, wüu sy kes Fuetter finde! Und d Schoofherde müesse d Straf träge.

19 Zu dir, o Jehova, wirde i rüefe, denn Füür het d Weide ir Wildnis ufgfrässe und e Flamme het alli Böim vom Feld verzehrt.

20 Sogar di wilde Tier sehne sech nach dir wöu d Wasserbächi ustrochnet sy und Füür d Weide ir Wildnis het ufgfrässe."